Ποτέ δε θα τα αγγίξει η ζεστασιά του ήλιου. Δεν θα νιώσουν το χάδι της μητέρας τους, αλλά το κοφτερό μαχαίρι στο λαιμό τους.
Στα κολαστήρια που ζουν δεν υπάρχει ζεστασιά και θαλπωρή, παρά μόνο η παγωμένη αίσθηση του θανάτου και η μυρωδιά του αίματος.

Ο άνθρωπος εκμηδενίζει οποιονδήποτε θεωρεί κατώτερο από αυτόν. Εξαφανίζει όλα του τα χαρακτηριστικα και του δίνει ιδιότητες ανάλογα με τις υποτιθέμενες ανάγκες του: Ρούχα, φαγητό, διασκέδαση.

Έτσι τα ζώα γίνονται αντικείμενα που έχουν ημερομηνία λήξης και όχι ζωή. Έχουν γεύση και υφή και όχι προσωπικότητα.
Δεν έχουν πια πρόσωπο, επιθυμίες, φόβους και βούληση.

Άφοβα μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον άνθρωπο ως το μόνο φασιστικό ζώο που πάτησε ποτέ το πόδι του στη γη.

Όλοι είναι ένοχοι και όλοι έχουν μερίδιο στο Ολοκαύτωμα των Ζώων, ανεξάρτητα από φύλο, χρώμα και ηλικία.

Όσο υποστηρίζεις την σφαγή και την εκμετάλευση των ζώων είσαι και εσύ ένοχος, είσαι και εσύ δολοφόνος.