H Λίλη πουλήθηκε από τον “ιδιοκτήτη” της έναντι ενός μικρού ποσού, σε κάποιον που σκόπευε να κάνει λουκάνικα από αυτή. Διαλυμένη καθώς ήταν από μια ζωή ασταμάτητης κακοποίησης, ξυλοδαρμών και σκληρής δουλειάς, δεν του προσέφερε τίποτα χρήσιμο.

Ο νέος της “ιδιοκτήτης”, μόλις την παρέλαβε, διαπίστωσε την αγριότητα που είχε υποστεί αυτό το γαϊδουράκι… Μπόρεσε να δει τις άπειρες πληγές της. Τα σημάδια από τις παλιές, αλλά και τις καινούργιες πληγές που είχε πάνω στο σώμα και το κεφάλι της από τους ξυλοδαρμούς. Δεν έτρωγε, ούτε έπινε τίποτα. Μοναχά στεκόταν ακίνητη με το κεφάλι σκυμμένο, περιμένοντας το τέλος της.

Και το παράδοξο είναι πως αυτός που σκόπευε να την μετατρέψει σε λουκάνικα, ενδιαφέρθηκε για αυτήν. Εξοργίστηκε βλέποντας την βαναυσότητα που είχε δεχθεί ένα ζώο που δεν έφταιγε σε τίποτα. Η καλοσύνη του χαρακτήρα της, παρ’ όλη την αθλιότητα που είχε ζήσει, τον κέρδισε.

Έτσι κάλεσε και γιατρό να την εξετάσει. Ο γιατρός της έδωσε κάποια αγωγή, αλλά του είπε πως μάλλον θα πέθαινε από την βιαιότητα των τραυμάτων του ξυλοδαρμού που είχε υποστεί.

Λίγες μέρες όμως μετά συνέβη το θαύμα και η Λίλη ανέκαμψε! Και αυτός που ήθελε να την φάει τελικά, της αναγνώρισε το δικαιώμα στη ζώη και την παρέδωσε στο γειτονικό του καταφύγιο ζώων, στο Friends on 4 Legs, της Βουλγαρίας.