O Sasha Boojor, ιδρυτής του κινήματος 269LIFE, μιλά για τον Ακτιβισμό και την απάθεια.
Στις 2 Οκτώβρη του 2012, την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΦΑΡΜΑΣ, Ο Sasha Boojor, ήταν από τους πρώτους Ισραηλινούς Ακτιβιστές που μαρκαριστήκαν (branding) με πυρωμένο σίδερο με τον αριθμό “269”, στην πλατεία Ράμπιν, στο κέντρο του Τελ Αβίβ. Η πράξη αυτή ήταν σε ένδειξη αλληλεγγύης για ένα μοσχαράκι γεννημένο σε γαλακτοπαραγωγική φάρμα στο Ισραήλ. Αυτή η μικρή θαρραλέα πράξη έφερε επανάσταση στην πορεία του ακτιβισμού και έξι μήνες αργότερα το Κίνημα 269 έγινε παγκόσμιο. Vegans σε πολλές χώρες – από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ μέχρι τη Ρωσία και αλλού – σε περισσότερες από 40 πόλεις, μαρκαρίστηκαν ή έκαναν tattoo τον αριθμό 269, σε ένδειξη αλληλεγγύης για όλα τα νοήμονα όντα που βασανίζονται από τους ανθρώπους, σε ένδειξη αλληλεγγύης μεταξύ τους και για να σηματοδοτήσουν μια ζωή αφοσιωμένη στην Απελευθέρωση των Ζώων. Με το Ολοκαύτωμα των Ζώων να μεγαλώνει συνεχώς, οι προσπάθειες του Sasha και των συντρόφων του ίσως στείλουν το μήνυμα στον κόσμο πως η κατάσταση είναι σοβαρή και κρίσιμη και πως ήρθε η ώρα να ταρακουνήσουμε τον πολιτισμό μας από την αυταρέσκεια του.
N.I.O.: Γιατί είσαι Vegan; Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για την δράση σου ως Ακτιβιστής Απελευθέρωσης των Ζώων, πριν το κίνημα 269;
S.B.: Εάν δεν συμμετείχα σε αυτόν τον πόλεμο για την Απελευθέρωση των Ζώων δεν θα μπορούσα να ζήσω με τον εαυτό μου, αυτό…
Είμαι Α.R.Α. (Animal Rights Activist) για σχεδόν τη μισή μου ζωή πλέον και είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω και να διδαχθώ πολλές πρακτικές προσεγγίσεις για τον ακτιβισμό. Έχω μοντάρει βίντεο και έχω πραγματοποιήσει παρακολουθήσεις. Αυτό όμως που με δίδαξε τα μεγαλύτερα μαθήματα ήταν να στέκομαι στον δρόμο σε κάποιο ενημερωτικό περίπτερο και να μιλάω με κόσμο για ώρες (κάτι που έκανα για χρόνια).
Στην αρχή είχα εντελώς διαφορετική άποψη για το πώς έπρεπε να είναι ο ακτιβισμός. Πίστευα πως το μόνο που έπρεπε να κάνω, για να αλλάξω την αντίληψη του κόσμου, ήταν να του παρέχω εμπεριστατωμένη και συγκροτημένη πληροφόρηση. Με τον χρόνο και την εμπειρία όμως και μαθαίνοντας από παλαιότερους και εμπειρότερους ακτιβιστές, κατάλαβα πως απλά ενημέρωνα τον κόσμο και αγνοούσα την ανταπόκριση που έπαιρνα από αυτόν.
N.I.O.: Τί σε έκανε να αντέξεις τον πόνο και να μαρκαριστείς σε εκείνη τη διαμαρτυρία πέρσι; Γιατί έκανες κάτι τόσο ακραίο;
S.B.: Με ενέπνευσε το ίδιο που εμπνέει και τόσους άλλους Ακτιβιστές, για την Απελευθέρωση των Ζώων, το μέγεθος της τρέλας του ανθρώπου στην εκμετάλλευση των κατοίκων αυτού του πλανήτη. Η μόνη διαφορά είναι ότι εγώ προτίμησα μια πιο συγκρουσιακή προσέγγιση.
Μπορεί να έχω αυταπάτες, αλλά δεν θεωρώ το μαρκάρισμα σαν κάτι ακραίο. Μόνο κάποιος που δεν βλέπει στα αλήθεια τι συμβαίνει στη γη, θα μπορούσε να πει πως είναι ακραίο. Ειδικά αν δούμε πόσα εκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα αναγκάζονται να υποστούν τα ίδια και ακόμη χειρότερα (και χωρίς την συγκατάθεσή τους) κάθε μέρα, κάθε χρόνο.
Οι περισσότεροι από εμάς κυρίως στον “ανεπτυγμένο κόσμο” ζούμε μια πολύ προστατευμένη ζωή. Βλέπουμε και βιώνουμε ένα πολύ μικρό μέρος της πραγματικότητας και οι περισσότεροι αρνούμαστε να αντιληφθούμε τι αληθινά συμβαίνει γύρω μας, επιλέγοντας να εμπιστευτούμε την ρηχή κατευθυνόμενη αντίληψη μας, που ικανοποιεί τον εγωισμό μας και το σαθρό σύστημα αξίων μας. Αν κρίναμε το μαρκάρισμα αντικειμενικά και έχοντας υπόψη τι συμβαίνει στο περιβάλλον και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, μια τέτοια πράξη δεν θα φαινόταν ακραία, τουλάχιστον όχι σε ένα νηφάλιο μυαλό και σίγουρα όχι αν κανείς δει πόσο βίαια φερόμαστε στα μη ανθρώπινα θύματά μας.
N.I.O.: Προφανώς όντας ακτιβιστής στο Ισραήλ, υπάρχει πάντα η σκιά του Ολοκαυτώματος των Εβραίων από τη Ναζιστική Γερμανία, το οποίο είναι ένα πολύ ευαίσθητο και προσωπικό ζήτημα για τους συμπατριώτες σου. Εσύ υπογραμμίζεις έντονα και συγκρίνεις πάντα το Ολοκαύτωμα των Εβραίων με το Ολοκαύτωμα των Ζώων. Τι αντιδράσεις έχει λάβει η εκστρατεία σας αυτή από την Ισραηλινή κοινωνία;
S.B.: Φυσικά, μεγαλώνοντας στο Ισραήλ το ολοκαύτωμα είχε μεγάλη επιρροή τόσο για την οικογένεια μου, όσο και για εμένα προσωπικά. Από μικρός είδα και φρίκαρα με την τρέλα για την οποία είναι ικανός ο άνθρωπος και που εξαπέλυσε κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.
Όμως πάντα έβλεπα πόσο κούφιες είναι οι στην ουσία όλες οι Τελετές Μνήμης και τα μαθήματα. Ακόμα και πριν μάθω για τις κτηνωδίες που κάναμε στα άλλα όντα του πλανήτη αυτού, έβλεπα την υποκρισία πίσω από τις συμβολικές Τελετές Μνήμης και μου φαινόταν πως δεν είχαν λογική και ήταν ψεύτικες σε σχέση με τα μαθήματα που μας έκαναν.
Πολλά λέγονται στα σχολεία και στα Μ.Μ.Ε. στο Ισραήλ για τα μαθήματα που πρέπει να διδαχτούμε και η αθάνατη φράση “Ποτέ Ξανά” επαναλαμβάνεται μέχρις εξάντλησης. Ο άνθρωπος είναι πραγματικά ικανός για ατελείωτη υποκρισία και ψευδαίσθηση. Τη μια στιγμή μπορούμε να δείξουμε μεγάλη κατανόηση και τρυφερότητα και την επόμενη να επικροτούμε (είτε ενεργά, είτε παθητικά με την αδράνεια μας) έναν κόσμο κατά συρροή φόνων και βιασμών.
Όπως έθεσε καθαρά ο Charles Patterson στο βιβλίο του “Eternal Treblinka” είναι εμφανείς οι ψυχικές και πολιτισμικές σχέσεις μεταξύ του Ολοκαυτώματος του 1939 και του Παγκόσμιου Ολοκαυτώματος των Ζώων και οι συσχετισμοί μεταξύ τους πολλοί.
Για αυτό πιστεύω πως πρέπει να αναρωτηθούμε πολύ για το γεγονός αυτό, που διευκολύνει την ύπαρξη ενός φρικτού συστήματος εκμετάλλευσης και θανάτου.
Όσο παρουσιάζουμε το επιχείρημα μας με αποφασιστικότητα και σαφήνεια, οι άνθρωποι δίνουν σημασία. Ακόμη και αν αντιδράσουν εχθρικά στην αρχή, τουλάχιστον αναγκάζονται να αντιδράσουν. Πιστεύω αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα προς την κατανόηση, σε αντίθεση με την αυτοματοποιημένη άρνηση που επιδεικνύουν οι περισσότεροι άνθρωποι.
N.I.O.: Κάθε ακτιβιστής που αφήνει στην άκρη τα φυλλάδια και αποφασίζει να κλιμακώσει τις δράσεις του υπέρ των ζώων, είναι πάντα κατακριτέος από μέρος της κοινότητάς μας που πιστεύει πως οι έντονες δράσεις βλάπτουν το κίνημα μας. Τι απαντάς σε αυτούς που πιστεύουν πως πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και ήρεμοι ώστε να μην αποξενώνουμε τον κόσμο;
S.B.: Φυσικά τους καταλαβαίνω. Τα πρώτα χρόνια σαν Ακτιβιστής είχα και εγώ την ίδια άποψη. Με τον καιρό όμως κατάλαβα πως είναι απολύτως αναγκαίο να προσεγγίζουμε τον κόσμο με πολύ πιο ενεργητικό, άμεσο και έντονο τρόπο. Αντί απλά να τους παρουσιάζουμε στοιχεία και αριθμούς, συχνά είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να χρησιμοποιείς πιο επιθετικές τακτικές προσέγγισης και ενημέρωσης.
Σαφώς, μετά από τόσα χρόνια υποστήριξης των Δικαιωμάτων των Ζώων – με διαλέξεις, ομιλίες, φυλλάδια, διαδηλώσεις – τα πράγματα θα έπρεπε να είναι πολύ καλύτερα. Κι όμως ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζοντας πλέον πολύ καλά τι πιστεύουμε και υποστηρίζουμε, επιλέγουν συνειδητά να συνεχίσουν τον τρόπο ζωής τους, της βίας και της εκμετάλλευσης.
Είναι σαφές πως ο άνθρωπος είναι ουσιαστικά ένα πολύ εγωιστικό ον, παρόλο που η κοινωνία αποτελείται από μια μεγάλη γκάμα από διαφορετικές προσωπικότητες. Κάποιοι δέχονται καλύτερα απλά τα στοιχεία, ενώ άλλοι χρειάζονται μια διαφορετική προσέγγιση. Αυτό που χρειάζεται είναι να είσαι όσο το δυνατόν περισσότερο αποτελεσματικός, χωρίς να απορρίπτεις κάποια μέθοδο απλά επειδή είναι κατακριτέα ή έρχεται σε αντίθεση με κάποια δογματική άποψη ή κάποιο θρησκευτικό σύστημα αξιών που μπορεί να έχει κάποιος.
Το ολοκαύτωμα των Ζώων μεγαλώνει, τόσο σε ποσότητα όσο και σε έκταση –μέχρι το 2050 εκτιμάται πως η κατανάλωση κρέατος θα έχει διπλασιαστεί!
Για κάποιο λόγο οι περισσότεροι Vegans πιστεύουν πως το γεγονός και μόνο ότι ακολουθούν αυτή τη διατροφή είναι αρκετή ένδειξη διαμαρτυρίας και αισθάνονται δικαιολογημένοι που είναι απλοί παρατηρητές. Τα vegan cupcakesθα έπρεπε να είναι παράνομα!
Φυσικά και το να κάνεις ένα διάλειμμα δεν είναι κακό, όμως βλέποντας πόσο έχει επικρατήσει αυτό το φαινόμενο και πόσο ανενεργή είναι η πλειοψηφία των Vegans, το θέμα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, κατά τη γνώμη μου.
Βλάπτουμε το κίνημα με την ψευδαίσθηση της αυτοϊκανοποίησης που πολύ συχνά μας κατέχει. Μας αρέσει να ακούμε και να διαβάζουμε για μεμονωμένα και “ακραία” και “success stories”, να υπογράφουμε ατελείωτα petitions στο διαδίκτυο. Όμως αυτό είναι μια ψεύτικη εικόνα του πόσο αποτελεσματικοί είμαστε στα αλήθεια. Ο πληθυσμός σε χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία έχει ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο και με την συνεχώς αυξανόμενη οικονομική τους δύναμη – όπως και αυτήν άλλων αναπτυσσόμενων χωρών – όλα και περισσότερα ζώα είναι καταδικασμένα σε μια καθημερνή κόλαση.
Τα νούμερα τρομάζουν και σε γενικές γραμμές οι πρακτικές των ανθρώπων προς τα ζώα σε αυτές τις χώρες δεν γίνεται να είναι πιο απάνθρωπη από όσο ήδη είναι. Κι όμως προτιμούμε να κολλάμε στις ωραίες ιστοριούλες μας και στα χαζά ημίμετρα ενώ τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά, ακόμα και εδώ στον Δυτικό κόσμο. Οι Vegans αποτελούν ένα οριακό ποσοστό μειοψηφίας του πληθυσμού και με τους ρυθμούς αυτούς, είναι πολύ πιθανότερο πως η ανθρωπότητα θα έχει καταστρέψει τον εαυτό της, πολύ πριν το κίνημά μας μεγαλώσει τόσο, ώστε να μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Είναι καιρός να ξυπνήσουμε και να ανεβάσουμε ένα-δύο ταχύτητες. Γαμήστε τα Vegan Bazars, ήρθε η ώρα να ρισκάρουμε τους κώλους μας.
N.I.O.: Πρόσφατα σε ένα “στρατόπεδο συγκέντρωσης” στο Ισραήλ, Ακτιβιστές του 269 απελευθέρωσαν 105 χήνες που προορίζονταν για σφαγή. Αυτή είναι η απόλυτη επιβεβαίωση για ένα πετυχημένο κίνημα. Στις ΗΠΑ και στη Ευρώπη, Ακτιβιστές που σπάνε τους άδικους νόμους σε δράσεις υπέρ των ζώων, θεωρούνται “τρομοκράτες” και αντιμετωπίζουν σοβαρές κυρώσεις από το κράτος. Όσο ανησυχητική και να είναι η κατάσταση, πολλοί πιστεύουν πως αυτό το καθεστώς καταπίεσης είναι η αντίδραση του συστήματος στην αυξανόμενη αποτελεσματικότητά μας. Ποιο είναι το κλίμα στο Ισραήλ όσον αφορά την κρατική καταπίεση; Καθώς μεγαλώνει και αποκτά δύναμη το κίνημά σας, έχετε παρατηρήσει κάποια αντίδραση από τις αρχές; Θα σταματήσετε τις προσπάθειές σας να υπάρξει κάποια;
S.B.: Ναι, η αστυνομία ανακοινώσε στην τηλεόραση, πως δημιουργήθηκε κάποιου είδους ειδική μονάδα για να εξετάσει τις δραστηριότητες του 269life. Πρέπει να πω όμως πως δεν ανησυχώ ιδιαίτερα, δεν με ενδιαφέρουν αυτές οι ανοησίες. Η αποφασιστικότητα μου να αφιερώσω τη ζωή μου για αυτόν τον αγώνα έχει σφυρηλατηθεί προ πολλού. Το μυαλό μου είναι η φυλακή μου και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από αυτό για μένα. Το μόνο που θα με ενοχλούσε θα ήταν ότι δεν θα μπορούσα να είμαι αποτελεσματικός για τα ζώα.
N.I.O.: Ο αριθμός των ζώων που θανατώνονται παγκόσμια σε αυτό το απίστευτο Ολοκαύτωμα μεγαλώνει εκθετικά κάθε χρόνο. Η κατάσταση είναι επείγουσα και απαιτεί να εξελίσσουμε συνεχώς τις τακτικές και τις στρατηγικές μας. Ποιες είναι οι σκέψεις σου για αποτελεσματικές και λιγότερο αποτελεσματικές μορφές ακτιβισμού;
S.B.: Όπως είπα και πριν, πιστεύω πως η πλειοψηφία του κινήματος βρίσκεται σε μια κατάσταση βαθιάς άρνησης και πολλοί στηρίζουν τις τακτικές και την ρητορική τους σε λάθος προσεγγίσεις και σε σκέτη φαντασία. Περισσότερες μάρκες βιολογικού γάλακτος από σόγια δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να αλλάξουν με χρήσιμο τρόπο την αντίληψη του κόσμου και ακόμα χειρότερα παρατηρώ μια μεγάλη μείωση στη διάθεση των Ακτιβιστών να δράσουν και να μιλήσουν για τον Αντί-Σπισισισμό. Φαίνεται πως οι περισσότεροι Vegans διαλέγουν να αφοσιωθούν στο να βελτιώσουν τον προσωπικό τρόπο ζωής τους. Και παρόλο που το κίνημα μεγαλώνει και θα έπρεπε να είναι πιο εύκολο για εμάς, συγχρόνως η θέληση για δράση μειώνεται, ενώ υπάρχει τόσο απελπιστική ανάγκη.
“Όποιος ξέρει έστω και ελάχιστη ιστορία και έχει ένα στοιχειώδες μυαλό, ξέρει κάλλιστα εκ των προτέρων ότι μια θεωρητική προπαγάνδιση της επανάστασης θα μεταφραστεί αναγκαστικά σε έργα, πολύ πριν οι θεωρητικοί αποφασίσουν ότι έφτασε η στιγμή της δράσης.” Peter Alexeievich Kropotkin
Η παραπάνω συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο Negotiation Is Over.