Τα άλογα από τη φύση τους, όταν νιώσουν απειλή, είτε τρέπονται σε φυγή(αν ο κίνδυνος δεν μπορεί να υπερνικηθεί), είτε αντιμετωπίζει τον κίνδυνο κατά πρόσωπο. Στην περίπτωσή μας όμως το άλογο, παρά την απειλή την οποία νιώθει, δεν μπορεί να ξεφύγει από τα δεσμά του. Έτσι αρχίζει να μην υπακούει τις εντολές, δεν κινείται και λόγω της ασφυξίας, προσπαθεί να κόψει τα δεσμά του, κουνώντας σπασμωδικά το κεφάλι του.
Ο προπονητής τότε το χτυπά με “εκπαιδευτικούς” πάντα σκοπούς, με μαστίγια, με ξύλινα ρόπαλα ή ακόμα και με τα χέρια και τα πόδια του. Το ανυπεράσπιστο άλογο υποκύπτει στο ανελέητο ξυλοδαρμό του και με όση δύναμη του απομένει, προσπαθεί να ολοκληρώσει τα προστάγματα.
Η τεχνική αυτή είναι κατακριτέα, τόσο από μεγάλη μερίδα κόσμου που ασχολείται με την ιππασία, όσο και από την διεθνή ομοσπονδία ιππασίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην ολυμπιάδα του 2012 στο Λονδίνο, ένα βίντεο διάσημου αναβάτη αγώνων επιδείξεων, το οποίο έδειχνε να “προπονεί” το άλογό του με την τεχνική rollkur, ανάγκασε πλήθος κόσμου να απαιτεί την κατάργηση αυτής της βάρβαρης τεχνικής, μέσω petition και διαμαρτυριών στους δρόμους του Λονδίνου, χωρίς όμως καμία τύχη.
Στους αγώνες επιδείξεων, τα άλογα εμφανίζονται λαμπερά, περιποιημένα και εκτελούν με ακρίβεια τις δύσκολες ασκήσεις. Ο φόβος, ο πόνος και η ασφυξία όμως αυτών των πανέμορφων ζώων, είναι πολύ καλά κρυμμένος από τα μάτια του κόσμου. Η ανθρώπινη αλαζονεία και τα χρήματα, υποβάλλουν τα άλογα σε μαρτύρια άνευ προηγουμένου, όπως παρόμοια συμβαίνει και στις ιπποδρομίες.
