Ο άνθρωπος, εκμεταλλευόμενος την φυσική ταχύτητα του πανέμορφου σκυλιού της φυλής Greyhound θα το βασανίσει και αυτό, όπως και όλα τα είδη ζώων που κατοικούν σε αυτόν τον πλανήτη. Η βιομηχανία των κυνοδρομιών δεν βλέπει τα σκυλιά όπως πραγματικά είναι, δηλαδή ως ζώα που έχουν ανάγκη την αγάπη και την τρυφερότητα, αλλά ως μηχανές ταχύτητας.

Και όμως όπως κάθε άλλο ζώο, έτσι και ένα σκυλί Greyhound είναι ένα τρυφερό πλάσμα που αγαπά τα χάδια και την θαλπωρή μιας οικογένειας που θα το αγαπά και θα το φροντίζει.


Σε κάθε δευτερόλεπτο που ένα σκυλί θα τρέξει στον “στίβο” αντιστοιχούν άπειρες ώρες εγκλεισμού του σε ένα μικροσκοπικό κλουβί. Σε κάθε ένα σκυλί που αγωνίζεται, αντιστοιχούν χιλιάδες άλλα που πεθαίνουν πριν καν αγγίξουν το “κουλουάρ”, στο όνομα της επιλεκτικής αναπαραγωγής. Τα περισσότερα σκυλιά που προορίζονται για αγώνες θα πεθάνουν πολύ πριν την ηλικία των 4 με 5 χρόνων.

Όταν δεν αγωνίζονται περνάνε 20 ώρες την ημέρα κλεισμένα σε κλουβιά και πάντα με φίμωτρο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα φοβερές πληγές στο πρόσωπό τους και πόνους στο σώμα από την ακινησία. Σχεδόν πάντα υποφέρουν τόσο από εσωτερικά όσο και από εξωτερικά παράσιτα.

Κατά τις προπονήσεις τους χρησιμοποιούνται ζωντανά κουνέλια δεμένα από στύλους τα οποία ενθαρρύνονται να αρπάξουν. Τα πτώματα των κουνελιών αυτών θα χρησιμοποιηθούν αργότερα στους αγώνες.


Διάφορες φιλοζωικές οργανώσεις προσπαθούν να βρίσκουν οικογένειες, που θα αγαπούν και θα φροντίζουν, τα σκυλιά που η βιομηχανία απορρίπτει, ιδιαίτερα μετά από κάθε μεγάλο αγώνα. Όμως ο αριθμός των σκυλιών που πετιούνται σαν σκουπίδια, είναι πολύ μεγαλύτερος από τα σκυλιά που μπορούν να υιοθετηθούν. Έτσι τα περισσότερα πεθαίνουν από ασιτία ή δολοφονούνται.