Μεγάλα μεταλλικά βαρίδια στα άκρα του διχτιού κρατάνε το δίχτυ στον πυθμένα της θάλασσας και καθώς σύρεται από το καράβι εγκλωβίζει όλα τα ζωντανά πλάσματα μέσα του. Οι τράτες αυτές, σαν σκούπες καθαρίζουν τον ωκεανό από εκατοντάδες τόνους ζωής. Μερικά από τα ψάρια που εγκλωβίζονται στα δίχτυα αυτά πιέζονται τόσο πολύ, από το βάρος των άλλων ψαριών που βρίσκονται πάνω τους, που τα μάτια τους εκρήγνυνται έξω από τα κρανία τους. Τα παγιδευμένα ψάρια, σέρνονται για ώρες στον πυθμένα του ωκεανού, μέχρι να τα ανασύρουν στις μηχανότρατες.
Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που χρησιμοποιείται για την αλίευσή τους, εάν τα ψάρια είναι ακόμα ζωντανά στο τέλος του τρομακτικού ταξιδιού τους προς την επιφάνεια, θα υποστούν το κόψιμο των βράγχιων τους ή θα πεταχτούν επί πάγου και σιγά-σιγά θα παγώσουν ή θα πεθάνουν από ασφυξία. Ένας ιδιαίτερα σκληρός και επώδυνος θάνατος για τα ψυχρόαιμα αυτά ζώα, επειδή μπορεί να τους πάρει πολύ χρόνο για να παγώσουν μέχρι θανάτου και συνήθως βιώνουν βασανιστικό πόνο για τουλάχιστον 15 λεπτά, πριν χάσουν τις αισθήσεις τους.
Ιχθυοκαλλιέργειες
Όσο ο παγκόσμιος πληθυσμός των ψαριών στις θάλασσες μειώνεται και όσο η αλιεία γίνεται μη κερδοφόρα, τόσο αναπτύσσονται οι ιχθυοκαλλιέργειες. 38 εκατομμύρια τόνοι ψαριών σκοτώνονται στις ιχθυοκαλλιέργειες σε παγκόσμια κλίμακα κάθε χρόνο.
Για να αυξήσουν τα κέρδη τους, οι ιχθυοκαλλιεργητές συνοστίζουν όσο το δυνατόν περισσότερα ψάρια σε όσο το δυνατόν μικρότερους χώρους. Στα ψάρια προκαλείται τεράστια πίεση και σύγχυση και άγχος εξαιτίας του εγκλωβισμού τους, μιας και η φύση τους είναι να κολυμπούν στους απέραντους ωκεανούς και να κάνουν χρήση όλων των αισθήσεών τους.
Οι ιχθυοκαλλιέργειες προκαλούν επίσης και περιβαλλοντικά νεκρές ζώνες. Τεράστιες ποσότητες αποβλήτων που προέρχονται από αυτές τις φάρμες πνίγουν στην κυριολεξία τον πυθμένα των ωκεανών και τη ζωή που αναπτύσσεται εκεί.
Τα ψάρια πεθαίνουν συνήθως πριν από την αποστολή τους για σφαγή, προκειμένου να μειωθεί η μόλυνση των αποβλήτων του νερού κατά τη διάρκεια της μεταφοράς. Οι σολομοί, για παράδειγμα, αφήνονται νηστικοί για 10 ολόκληρες ημέρες. Μέχρι να φτάσουν στη σφαγή, το άγχος θα έχει σκοτώσει σχεδόν το 40 % από αυτούς. Στα σφαγεία ψαριών δεν γίνεται καμία προσπάθεια για την αναισθητοποίηση των ζωντανών ψαριών που έχουν πλήρη συνείδηση, όταν φτάνουν στη γραμμή του εργοστασίου. Τα βράγχια τους κόβονται και αφήνονται να αιμορραγήσουν μέχρι θανάτου. Άλλες φορές τους ανοίγουν την κοιλιά και τους αφαιρούν τα εντόσθια και τα διαμελίζουν ζωντανά, αφήνοντάς τα να σπαρταράνε από τον πόνο και να αγωνίζονται μάταια για την ζωή τους. Τα διαμελίζουν και τα γδέρνουν ζωντανά και ο πόνος τους καθώς και η αγωνία του φαίνονται πεντακάθαρα.