
Τα κουνέλια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα, έξυπνα και ευγενικά ζώα. Όπως όλα τα ζώα, αρέσκονται στο δείχνουν τρυφερότητα και όπως και οι γάτες, το ένα κουνέλι πλένει το άλλο. Όταν είναι ευχαριστημένα παράγουν έναν ήχο, που μοιάζει επίσης πολύ με το γουργουρητό της γάτας. Όσοι άνθρωποι έχουν επιλέξει κάποιο κουνέλι για συντροφιά γνωρίζουν πολύ καλά, πως αν και είναι σε γενικές γραμμές φοβικά ζώα από τη φύση τους, όταν τους φερθεί κάποιος με ευγένεια και καλοσύνη, αυτά ανταποδίδουν την αγάπη και αποζητούν την ανθρώπινη παρέα. Το πλέον παράδοξο είναι πως οι άνθρωποι από τη μια τα επιλέγουν για παρέα και από την άλλη τα κακοποιούν και τα δολοφονούν, προκειμένου να τα φάνε.
Το μοντέλο εκτροφής των κουνελιών είναι σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό που επικρατεί στην εκτροφή πτηνών όπως οι κότες και οι γαλοπούλες. Αυτά που προορίζονται για σφαγή, στοιβάζονται σε συρμάτινα κλουβιά ανά 8 με 10 άτομα. Ο συνωστισμός και στην περίπτωση των κουνελιών είναι τόσο έντονος που, ακριβώς όπως και στις κότες, τους αντιστοιχεί χώρος λιγότερος από μια σελίδα Α4.
Τα άρρωστα ζώα, παραμένουν μέσα στα κλουβιά μαζί με τα υγιή και δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμα και πεθαμένα παραμένουν να αποσυντίθενται δίπλα στα ζωντανά.
Τα κουνέλια που χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή, ζουν απομονωμένα, μέσα σε κλουβιά. Η απομόνωση που υφίσταται αυτό το κοινωνικό ζώο, του προκαλεί θλίψη και πολλές φορές ακόμα και επιθετικότητα.
Τα πόδια τόσο των εκτρεφόμενων για το κρέας τους, όσο κα αυτών που χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή τους πληγιάζεται άσχημα από την επαφή με το συρμάτινο πλέγμα και υποφέρουν από έντονους πόνους εξαιτίας της ακινησίας.