Ποιό ζωϊκό είδος αισθάνεται ψυχολογική ευχαρίστηση με τη στέρηση της ζωής ενός άλλου πλάσματος;
Οι κυνηγοί!
Ποια μπορεί να είναι η διανοητική κατάσταση κάποιου που πυροβολεί ύπουλα και πισώπλατα ένα ζώο την ώρα που αναζητά την τροφή του, παρόλο που ο δολοφόνος του ζώου δεν χρειάζεται ούτε το κρέας ούτε το δέρμα τού ζώου για να επιβιώσει, και επιπλέον αυτό το ονομάζει «χόμπυ», «προστασία της φύσης», «προστασία ζωϊκής πανίδας», «προστασία απο επιδημίες» η «παράδοση» ; Ψυχοπάθεια! όποιος δεν νοιώθει τίποτα όταν σκοτώνει ενα ζωντανό πλάσμα είναι σοβαρά διαταραγμένος.
Κυρίως τα κυνηγετικά περιοδικά είναι εκείνα που επιδιώκουν με ύπουλο τρόπο να διεγείρουν τους κυνηγούς με σαδιστικές φαντασίες κυνηγιού και δολοφονίας «θηραμάτων»!Η αφροδισιακή τους δράση μπορει να συγκριθεί με εκίνη των πορνογραφικών περιοδικών. Είναι γεμάτα απο φωτογραφίες κυνηγών που ποζάρουν θιαμβευτικά μπροστά η πάνω απο τα διαμελισμένα θύματα. Το μήνυμα που κρύβεται πίσω απο αυτα είναι ολοφάνερο: «σκότωσε κάτι-και θα αποδείξεις ότι είσαι μεγάλος».
Κατα την εκλογή των θυμάτων τους περιγράφουν κάποιοι κυνηγοί ότι νοιώθουν ενα «πετάρισμα» στο στομάχι, όταν εντοπίσουν το «σωστό» θήραμα!
Η πλειονότητα των κυνηγών το απολαμβάνει να σχεδιάζει τις δολοφονίες των ζώων εκ των προτέρων και μάλιστα δημιουργώντας μια προ-ευχαρίστηση με το να παρακολουθούν κρυφά το θύμα τους, να το καταδιώκουν, να το φέρνουν σε πανικό και απόγνωση μέχρι τελικά να το κυκλώσουν σε παγίδα θανάτου για να ικανοποιούν έτσι ενα σαδιστικό ένστικτο θανάτωσης που μόνο σε ψυχοπαθείς παρατηρείται.
Σχεδόν όλοι τους συνηθίζουν να κόβουν την ουρά, τα αυτιά, το κεφάλι ενός θύματος που εξολόθρευσαν, έτσι σαν σουβενίρ, αλλά και για να πιστοποιούν στην ομήγυρη τη δύναμη που κατέχει ενας ικανός δολοφόνος ζώων.
Κανένας απο τους κυνηγούς δεν εχει μετανοιώσει ποτέ για τις πράξεις του. Αυτό δεν είναι έκφραση του κυνηγετικού φιλότιμου, είναι σύμπτωμα ψυχολογικής βλάβης.
Απο τη νευροφυσιολογική πλευρά είδωμένο το θέμα, παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθότι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι πράξεις βίας (και μια τέτοια είναι το κυνήγι) διαφοροποιούν το μυαλό. Παρατηρείται διατάραξη της ισορροπίας μεταξύ των πνευματικών και των κατώτερων ανιμαλιστικών τάσεων ενός ατόμου. Η απόδειξη είναι ότι στην καθημερινή πράξη οι κυνηγοί χάνουν πολύ συχνά τον σεβασμό πρός τους συνανθρώπους τους .
Το κυνήγι είναι η δολοφονία ανυπεράσπιστων ζώων για την ικανοποίηση σαδιστικών ενστίκτων.
Το κυνήγι είναι και παραμένει δολοφονία!
Το παραπάνω κείμενο ανήκει στη Venus, την οποία και ευχαριστούμε θερμά που το μοιράστηκε μαζί μας.
