Ή αλλιώς, το πρόβλημα που δημιουργείται όταν η Δύση υποκρίνεται πως αγαπά τα ζώα…
Κάθε καλοκαίρι πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται στη Νότια Κίνα για μια γιορτή στην οποία πίνουν, γλεντάνε και πάνω από όλα τρώνε. Η παράδοση αυτή, στην οποία γιορτάζεται το θερινό ηλιοστάσιο, δεν διαφέρει από την γιορτή της 4ης Ιουλίου που γιορτάζεται στην Αμερική (σ.τ.μ. ή του ελληνικού Πάσχα που γιορτάζεται στη χώρα μας). Υπάρχει μόνο μια μικρή διαφορά, η οποία κάνει το Yulin Festival να δέχεται την παγκόσμια κατακραυγή (την οποία καθοδηγούν διασημότητες όπως ο Ricky Gervais.)
Τα ζώα που τρώνε σε αυτή τη γιορτή είναι σκυλιά.
Σκυλιά και γατιά, που κάποιες φορές τα έχουν κλέψει από τις οικογένειές τους και ακόμα φοράνε τα περιλαίμια τους, στοιβάζονται ανά 6 σε κλουβιά τόσο μικρά που δεν μπορούν να σταθούν όρθια ή να κάνουν μια περιστροφή. Τα μεταφέρουν για τεράστιες αποστάσεις κάτω από απίστευτη ζέστη, χωρίς νερό και φαγητό. Μετά φυσικά ακολουθεί το στάδιο της σφαγής, κατά την οποία τα γρονθοκοπούν, τους κόβουν τους λαιμούς και πολλές φορές τα βράζουν ζωντανά.
Τον προηγούμενο μήνα, σε μια διάσκεψη υπεράσπισης των ζώων κοντά στο Πεκίνο γνώρισα ακτιβιστές που πολεμούν την εμπορία του σκυλίσιου κρέατος. Οι ιστορίες που άκουσα εκεί, για κάποια κουτάβια που διασώθηκαν από αυτό το ματωμένο εμπόριο μου έφεραν δάκρυα στα μάτια, καθώς φανταζόμουν τα δύο δικά μου σκυλιά, τη Lisa και τη Natalie, να αντιμετωπίζουν μια τόσο αποτρόπαια μοίρα.
Ωστόσο, ακόμα και αν οι εικόνες από το φεστιβάλ του Yulin είναι πραγματικά τρομαχτικές, δεν μπορώ να μην τις συγκρίνω με ένα άλλο αφόρητο θέαμα, στο οποίο έχω γίνει μάρτυρας: την κτηνοτροφία.
Εδώ και δέκα χρόνια μπαίνω σε φάρμες, στην ησυχία της νύχτας, κάποιες φορές σώζοντας μερικά ζώα. Έχω δει αγελάδες, που όπως τα σκυλιά του Yulin στοιβάζονται σε φορτηγά τόσο ασφυκτικά που δεν μπορούν καν να κουνηθούν. Έχω δει πτηνά, που όπως τα σκυλιά του Yulin είναι αφυδατωμένα, νηστικά, άρρωστα και καλυμμένα με βρωμιές. Η κλίμακα και η ένταση της βίας που αντιμετωπίζουν αυτά τα ζώα, όπως τα σκυλιά του Yulin, είναι πραγματικά δύσκολο να την πιστέψεις. Παρόλα αυτά η σφαγή δισεκατομμυρίων τέτοιων ζώων για παραγωγή φαγητού — σε αντίθεση με τα σκυλιά του Yulin — ελάχιστα εγείρει το ενδιαφέρον του κόσμου.
[huge_it_gallery id=”3″]
Αυτές οι διαφορετικές αντιδράσεις υπονομεύουν τις προσπάθειες για να σταματήσει η κακοποίηση των ζώων τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και την Κίνα (σ.τ.μ. όσο και στην Ελλάδα, όσο και σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου). Οι Κινέζοι που σφάζουν τα σκυλιά και τις γάτες για να τις φάνε, βλέπουν την οργή της Δύσης σαν ένα απομεινάρι της αποικιοκρατίας. Άλλωστε, όπως το έθεσε ένας έμπορος σκύλων, οι Ινδοί διατηρούν τις αγελάδες ως ιερά ζώα όπως έχουμε εμείς τα σκυλιά. Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν γουρούνια, τα οποία είναι και πιο έξυπνα από τα σκυλιά, ως ζώα συντροφιάς. Επίσης εξέχοντες επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Cambridge δήλωσαν πρόσφατα ότι τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων όχι μόνο των σκυλιών, αλλά όλων των θηλαστικών και των πτηνών, έχουν συνείδηση ακριβώς όπως και οι άνθρωποι.
Γιατί, λοιπόν, οι άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες (σ.τ.μ. και στην Ευρώπη) καταδικάζουν συγκεκριμένα τους δολοφόνους των σκυλιών του Yulin;
Εμείς στις Ηνωμένες Πολιτείες (σ.τ.μ. και στην Ευρώπη), με τη σειρά μας, χρησιμοποιούμε την υποτιθέμενη βαρβαρότητα των Κινέζων για να ενισχύσουμε την αίσθηση μας περί της ηθικής μας υπεροχής και να απομονώσουμε τις εγχώριες πρακτικές μας από την όποια κριτική. Σε μια ψυχολογική διαδικασία που δύο καθηγητές του Stanford ονομάζουν “ηθική διαπιστεύσεων” η καταδίκη των Κινέζων μας απαλλάσσει από την αντιμετώπιση της βίας κατά των ζώων στη χώρα μας. Ικανοποιεί τη συλλογική επιθυμία μας να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως ένα συμπονετικό έθνος που αγαπά τα ζώα, ενώ προβαίνουμε σε μαζική βία εναντίον ακόμη περισσότερων ζώων από τους Κινέζους. Αυτή η υποκρισία υπονομεύει τις προσπάθειες από Κινέζους, όπως εγώ, να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέτωπο με τους ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων στην Κίνα. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα ζώα και στα δύο έθνη υποφέρουν.
Υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος να το χειριστούμε.
Αντί απλά να καταδικάζουμε το Yulin από μακριά, θα πρέπει να στηρίξουμε σθεναρά τις τοπικές προσπάθειες της Κίνας, από ομάδες όπως η “VShine Animal Protection Group” και η , “Duo Duo Animal Welfare Project” για τον τερματισμό της βίας στο Yulin. Αλλά για να είναι αποτελεσματική η συμμαχία μας εναντίον της σφαγής των σκυλιών, θα πρέπει να δούμε εξίσου κριτικά και τη δική μας συμπεριφορά. Σε τελική ανάλυση, μέχρι σήμερα, εκατομμύρια σκύλοι και γάτες έχουν θανατωθεί και εξακολοθούν να θανατώνονται με μοναδικό τους έγκλημα το ότι είναι άστεγοι στις ΗΠΑ (και την Ευρώπη). Επιπλέον, οι Αμερικανοί (σ.τ.μ. και οι Ευρωπαίοι) καταναλώνουν περισσότερο από το διπλάσιο του κρέατος ανά άτομο από τον μέσο Κινέζο πολίτη, υποβάλλοντας δισεκατομμύρια ζώων σε αφάνταστα βασανιστήρια. Πρέπει να διορθώσουμε τα δικά μας αίσχη πρώτα για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε την Κίνα να διορθώσει τα δικά της.
Ευτυχώς, αυτό ακριβώς συμβαίνει. Οι έρευνες, όπως αυτή της ομάδας στην οποία είμαι συν-ιδρυτής, της Direct Action Everywhere, στη Whole Foods φέτος τον Ιανουάριο, ανοίγουν τα μάτια του κοινού στη βία που είναι κρυμμένη πίσω από τις κλειστές πόρτες. Επιφανείς φωνές τόσο από τη δεξιά όσο και την αριστερά αμφισβητούν τη συστηματική βαναυσότητα κατά των ζώων εδώ στις ΗΠΑ. Και, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που κυκλοφόρησε το Μάιο, το ένα τρίτο του κόσμου πλέον συμφωνεί ότι τα ζώα πρέπει να έχουν “τα ίδια δικαιώματα με τους ανθρώπους.”
Ταυτόχρονα, οι Κινέζοι έχουν αρχίσει να λαμβάνουν μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης απαγόρευσης ενός άλλου φεστιβάλ με κρέας σκύλου, του Jinhua Hutou Dog Meat Festival. Οι προσπάθειες αυτές συμβαίνουν παρά τις προσπάθειες της βιομηχανίας να συγκαλύψει αυτό που είναι εκ φύσεως ένα βίαιο εμπόριο – για παράδειγμα, με την απαίτηση της, όλες οι σφαγές για το Yulin να συμβαίνουν τη νύχτα, μακριά από τα μάτια του κόσμου. Η αυξανόμενη παγκόσμια κατακραυγή υπέρ των ζώων, εν όψει των προσπαθειών που κάνει η βιομηχανία για να καταστείλει τις προβολές βίντεο από έρευνες, προμηνύει ένα κίνημα για τα ζώα που είναι στα πρόθυρα της έκρηξης.
Αυτό θα πρέπει να μας δώσει ελπίδα για τα σκυλιά του Yulin. Αλλά θα πρέπει επίσης να μας ωθήσει να αλλάξουμε αυτό που συμβαίνει στα ζώα, εδώ στη χώρα μας, έτσι ώστε να μπορέσουμε κάποια μέρα να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου κάθε ζώο – κάθε γάτα και κάθε σκύλος, κάθε αγελάδα και κάθε κότα – να ζει τη ζωή του απαλλαγμένο από βία.