Αφού οι άνθρωποι γνωρίζουν τον πόνο που προκαλούν σε δισεκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο, γιατί συνεχίζουν να συμπεριφέρονται τόσο εγωιστικά;

Αν έμπαιναν σε μια φάρμα και έβλεπαν ζώα να αλέθονται ζωντανά, να τους κόβονται τα ράμφη, τα δάχτυλα, οι ουρές και οι όρχεις χωρίς αναισθητικά και μετά έμπαιναν σε ένα σφαγείο και ένιωθαν το φόβο τους, άκουγαν τις κραυγές τους και τα έβλεπαν να παλεύουν για την ζωή τους και έπαιρναν ένα κομμάτι της σάπιας σάρκας τους και γύριζαν σπίτι τους, θα συνέχιζαν να έχουν τις ίδιες βίαιες τάσεις;

Θα κόμπαζαν για το πόσο νόστιμο είναι το κομμάτι της σάπιας σάρκας που έχουν στα χέρια τους;

Ένα ζώο που περηφανεύεται για την λογική του, εφόσον ξέρει πως οι διατροφικές του επιλογές προκαλούν τόση βία σε δισεκατομμύρια ζώα το χρόνο, γιατί δεν τις αλλάζει αμέσως?

Τί συμβαίνει με την απάθεια; Τον εγωισμό; Και την υπεροψία;