Σύμφωνα με ένα τοπικό μύθο, η ιστορία αυτής της "παράδοσης" στην περιοχή του Sabucedo, ξεκινά στα μέσα του 16ου αιώνα, όπου δύο γριές αδερφές, προσευχήθηκαν στον προστάτη της πόλης San Lorenzo να γλυτώσει τους κατοίκους από την πανούκλα, η οποία είχε χτυπήσει το χωριό. Το χωριό σώθηκε και σε ανταπόδοση αυτού του καλού, οι δύο αδερφές προσέφεραν ένα αρσενικό και ένα θηλυκό άλογο, τα οποία και αφέθησαν ελεύθερα στα βουνά. Αυτά τα δύο άλογα, ήταν οι πρόγονοι των ελεύθερων αλόγων που ζουν τώρα στα δάση πάνω από το συγκεκριμένο χωριό.

Η πρώτη καταγεγραμμένη έναρξη του Sabucedo Rapa ως φεστιβάλ ήταν στις αρχές του 18ου αιώνα, όταν οι άνθρωποι εξώθησαν τα «θηρία» από τα βουνά για να τα εκμεταλλευτούν για το όργωμα των καλλιεργειών και για το μαρκάρισμα με πυρωμένο σίδερο (branding) των μικρών αλόγων. Σκοπός του φεστιβάλ ήταν και είναι κατά τους διοργανωτές, αφενός η "υγιεινή" των αλόγων, με το κούρεμα της ουράς και της χαίτης τους και αφετέρου ο "εντοπισμός" των ελεύθερων κοπαδιών, μέσω του branding. Λαμβάνει χώρα στις αρχές του Ιουλίου, όπου εκατοντάδες ελεύθερα άλογα, εγκλωβίζονται στα βουνά της βορειοδυτικότερης αυτόνομης περιοχής στην Ισπανία του χωριού Pontevedra, το οποίο διαρκεί τρεις ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της "γιορτής" θα εγκλωβιστούν πάνω από 600 άλογα, τα οποία θα χωριστούν σε 14 κοπάδια...

Έπειτα συνεχίζουν το βασανιστήριο με το κόψιμό της χαίτης τους καθώς και του τριχωτού της ουράς τους, τακτική κατά την οποία, τα ήδη φοβισμένα και αγχωμένα ζώα, θα τραυματιστούν από τα βιαστικά ψαλιδίσματα. Στη συνέχεια αφού τα ακινητοποιήσουν και τα πετάξουν βίαια στο έδαφος, θα κάψουν το δέρμα τους με πυρωμένο σίδερο (Branding) και θα τα αφήσουν να φύγουν. Η συγκεκριμένη τακτική είναι μια ακραία μορφή κακοποίησης, αφού τα άγρια αυτά άλογα ζουν χωρίς την παρουσία των ανθρώπων και με τον εγκλωβισμό τους, κλονίζεται η ηρεμία τους, αφού μεταφέρονται παρά τη θέλησή τους σε ένα άγνωστο μέρος, γεμάτο ανθρώπους που φωνάζουν και τα κυνηγούν και τα τραυματίζουν.


Το άγχος τους μεγαλώνει, όπως και ο φόβος τους, τη στιγμή που θα τα αποκόψουν από τα μωρά τους και θα κορυφωθεί όταν ξεκινήσει το βίαιο κυνηγητό. Μην ξεχνάς πως τα άλογα, όπως και τα περισσότερα θηλαστικά αναπτύσσουν πολύ ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς. Το κόψιμο της ουράς και της χαίτης τους, τα καθιστά ευάλωτα στο διάφορα έντομα, με άμεσο κίνδυνο της υγείας τους, όπως επίσης σφοδροί είναι και οι τραυματισμοί από τα κοψίματα. Το κάψιμο με το πυρωμένο σίδερο, θα τους προκαλέσει αφόρητο πόνο και πλέον όντας μαρκαρισμένα, παύουν να είναι ελεύθερα, αφού θα είναι ακόμα πιο εύκολο να εντοπιστούν από τους ανθρώπους.

Η φρίκη του Rapas das Bestas

---